Dag 12 : Yellowstone

Vanmorgen zijn we via de scenic way Yellowstone binnengereden. Tussen de ingang en Lake village, ging het plots weer aardig omhoog naar 2800 m. Eenmaal over de pas passeerden we het meer en zagen we de eerste sulferdampen op de oevers.

In het Visitor Center hebben we ons voorzien van alle mogelijke kaarten, en kregen we van een ranger een degelijke uitleg, wat te doen bij contact met beren.

Vervolgens hebben we het stuk tussen Lake village en Canyon village bezocht. In dit deel hebben weMud volcano en Sulphur Caldron gewandeld. Het is een aaneenschakeling van pruttelende modderpoelen, kokende vijvers, stoomputten en een zure vijver. Overal staan waarschuwingsborden dat je op het pad moet blijven. De zuurtegraad van het water is net iets minder dan batterijzuur, en de grond is onstabiel waardoor je plots in een kokende put kan zakkken.

Vandaar ging het naar de Yellowstone Canyon en de Lower Falls. Via enkele trails had je een geweldig zicht, en konden we zelfs tot bij de waterval komen. Op die hoogte was het wel puffen om terug naar boven te wandelen.

Na het avondeten werden we voor de eerste keer getrakteerd op een korte regenbui en de eerste herten.

Jullie hadden het waarschijnlijk al door. Yellowstone = geen internet, gsm.

We hadden gisteren nog tips gekregen van een ouder koppel dat al voor de 14e keer hier was. Als je dieren ziet, stop en neem onmiddellijk je kaart alsof je de weg zoekt. Anders stoppen de anderen ook en loopt het wild weer weg. :-)

Dag 11 : Cody

Het internet in Buffalo was zo goed, dat we de dag begonnen zijn met een korte FaceTime sessie met het thuisfront. Na ons zelfgemaakt ontbijt, on the road again. Vandaag 270 km korter bij het hoogtepunt, Yellowstone.

Het zicht onderweg was prachtig en omdat beelden meer zeggen hebben we enkele video's gepost (met vuile ruit).

Er waren enkelewegenwerken waardoor slechts één rijstrook vrij was. Thuis nooit gezien, maar hier zetten ze een pilot car op kop. Die neemt je mee tot de man met het bordje "stop" of "slow", aan de andere kant van de werken. Aan wegenwerken is de snelheid 30 km/hr en geen meter meer. Op die trajecten worden boetes gewoon verdubbeld.

Rond de middag waren we in Cody en zijn we naar het Buffalo Bill center getrokken. Dit was zo groot dat we er heel de namiddag hebben rondgelopen . Netjes opgedeeld in 5 verschillende delen. Het leven van de indianen, Buffalo Bill (William F Cody ) van de wieg tot het graf, het wapenmuseum en tot slot het natuur gedeelte met veel uitleg over Yellowstone en zijn bewoners. Het deel Art museum met schilderijen en dergelijke hebben we gelaten voor wat het was.

Voor de statistiekjes. We hebben op dit ogenblik 1755 km gereden, 188 Ltr benzine er door gedraaid voor een gunsttarief van omgerekend +- 58 eurocent / Ltr

Dag 10 : Buffalo

Na onze dagelijkse tas slappe koffie (lijkt op donkere thee), zijn we vertrokken naar Buffalo.

Vandaag was er +- 420 km te rijden. Met halfweg eenbezoek aan Devils Tower, was de rit netjes verdeeld. Tussendoor nog een stop om te tanken en de tijd nodig omeen echte koffie volgensAmerikaans formaat te drinken. De rit was dus goed te doen.

Hoewel DevilsTower maar een eigenaardige rots is, hebben we er toch bijna 2 uur doorgebracht. Eerst een trail gelopen rond de voet van de rots. Op één zijde waren ze volop aan het klimmen.

Vanmorgen bij de start was het nog fris, maar in de loop van de voormiddag was de zon er door, en hadden we een heerlijke 27°. We hebben dan ook gretig gebruik gemaakt van de mooie picnic plaats in het park.

Nadien nog even gestopt in prairiedog town, een terreinin het park waar het krioelt van die beestjes.

Bij aankomst in Buffalo hebben we nog een wandeling door het historischstadsdeelgemaakt. De uitbaatster van het motel gaat er prat op dat ze supersnel internet heeft. Op een wip was al het gesukkel voor de BLog van Keystone opgelost, en hebben we het een en ander kunnen posten.

Wat ons opvalt. Men kan bij ons wel lelijk doen over Amerika en het milieu, maar wij zien hier geen afval langs de weg. Ze sorteren en gooienafval in de vuilbak. Erstaan zware boetes op "storten", Rustplaatsen zijn voorzien van VOLLEDIGpassieve sanitaire gebouwen metzonneboilers, zonnepanelen en biomassa. In de steden veel hybrides.....Buiten hun benzine slurpende bakken zijn ze wel degelijk bezig met milieu...

Dag 9 : Keystone

Vandaag zijn we opgestaan met een stralende zon. Het voordeel van je eigen roadbook maken, is dat je het aanpast zoals je wil. Custer State park is ons gisteren zeer goed bevallen en vermits onze pas nog geldig was, hebben we onze plannen aangepast. In plaats van 4 uur in de auto te zitten, hebben we de rugzak gevuld en zijn we een stevige trail gaan wandelen in het park.

Het startpunt lag achter Sylvan Lake. Na een matige klim over rotspartijen, ging het bergaf de bossen in. Er wordt al eens lachend gezegd : "What Goes up, must come down". Het omgekeerde is ook waar. Het laatste stuk liep over de rotsen omhoog, en was op sommige stukken zo steil dat er extra grepen stonden om je vast te houden. Het uitzicht was al die moeite waard. Zonder treuzelen, hebben we dik 2 1/2uur gedaan over amper 6 km !

Na onze pic nic, zijn we eventjes 40 km verderopgaan shoppen. Niet dat wein de auto willenzitten, maar alles ligt nu eenmaal wat verder van elkaar ;-) We willen morgen geen tijd verliezen met tanken en winkelen, want er staat weer een lange ritrichting Buffalo (via Devils Tower) op het programma.

We hadden gisterentijdens onze avondwandelingook een plannetje gevonden van Keystone. Bleek dat er nog een oud stadsgedeelte was. Om de dagaf te sluiten zijn we dat deel ook eens gaan bekijken. Even kitcherig als de rest, maar het zonnetje deed deugd....

Dag 8 : Keystone

Vandaag zijn we via het Black Hills forest naar de ingang van Custer State park gereden. We wilden de iron mountain road, de wildlife loop en vervolgens Needles Hwy rijden.

De Iron mountain road is een smalle weg die door de bossen, over houten bruggen en door smalle tunnels omhoog kronkelt. Smal is echt smal. In de tunnels, amper breed genoeg voor een wagen, maar het leverde spectaculaire zichten op.

Vervolgens ging het naar de wild life loop. Eerst waren we ontgoocheld. Buiten 1 jong rendier in de verte, geen fluit te zien. Plots opstopping op de weg omdat er een kolos van een bizon tussen de auto's onze richting uitkwam tot tegen het zijraam. Euh ?staan blijven of voorzichtig van hem wegdraaien ? Toch maar blijven staan tot hij op zijn gemak verder liep.

Een kinderhand is rap gevuld. We waren al blij dat we toch iets gezien hadden, tot er plots iemand naast ons stopte. "Go about 3 Miles up the gravel road, hundreds of buffalo's on the road !" Merci en tochmaar off road, en inderdaad plots zaten we midden in een kudde. Fantastisch !

Vervolgens via Needles Hwy naar Mt Rushmore. Needles Hwy is een al rotsformaties In de vorm van naalden . Hier zat ook de smalste tunnel, amper 2,6 meter, best smal met een Ford Explorer.

Voor Mt Rushmore kunnen we kort zijn. Je kan er de hoofden van dichtbij zien in alle mogelijke hoeken, als je de voorziene paden neemt. De meeste bezoekersgaan gewoon tot op het terras, kiekje en weer weg.

PS : het netwerk trekt hier echt op niets. De foto's die we vanuit Keystone posten, zijn letterlijk tussen de "soep en de patatten" geüpload in een grill bar, om jullie toch iets te tonen. Zodra we ergens beterinternet hebben werken we bij.

Dag 7 : Keystone

Vanmorgen, tanken en voorraad inslaan voor de eerste lange rit, +- 420 km. We verhuizen vanWyoming naar South Dakota. De eerste 300 km ging over de US 85 North. Een ideaal traject voor de Google car,stuur gewoon recht houden en gaan. Halfweg een pitstopgenomen op een rustplaats, waar we even aan de praat geraakten met een ouder koppel uit Montana. "Houdt je tank vol" zei de man. In de verste verte geen huizen te zien, 1 tankstation, en geen GSM bereik. Hier wil je echt niet stilvallen.

Het zicht was op de duureentonig, wisselend tussen grote vlaktesen licht bergachtig. De prairie bevolkt door kuddes zwarte wandelende steaks.Ingangen van ranches , maar de ranch zelf ???Eenmaal we de staatsgrens van South Dakota overgingen, waren we terug in de bewoonde wereld, en was de omgeving weer heel gevarieerd.

In het laatste stuk konden we al iets van Mt Rushmore zien. Na het inchecken, even Keystone verkend. Super toeristisch, maar we weten waar we moeten zijn voor spijs en drank !

Morgen eerste werk,tanken en dan naar Custer State parkin de hoop wild lifete zien.

Dag 6 : Cheyenne

Vandaag 's morgensvoor de eerste keer een fleece moeten aantrekken. Na de koffie en watinkopen doen, zijn we vertrokken naar Cheyenne. De zon stond al goed te blinken, en om eerlijk te zijn, we vonden de zichten onderweg mooier dan gisteren. Heel gevarieerd, nu eens ingesloten tussen de bergen,dan weer een open vlakte. Regelmatig een kolkende rivier langs de weg en heel veel vissers.

In Cheyenne wilden we alles met de benenwagen gaan bekijken, maar nadat we een km ver waren zijn we teruggegaan enhebben we de plannen aangepast. Te voet was niet te doen omwille van de hitte.

We hebben ons toertje dan maar met het karretje gemaakt, en enkel gestopt waar we binnen konden gaan. Lang leve de airco ! Eerst naar het Wild west frontier. Dit museum stond proppensvol met alles wat van ver of dicht bij, te maken had met het wilde westen, rodeo en bull riding. Koetsen in alle mogelijke modellen.

Vandaar gingen we naar de Governors mansion, tot enkele jaren terug nog gebruikt als ambtswoning. In de late namiddag wilden we nog naar het State museum gaan , maar daar is niets van gekomen. Onderweg stond een oudere man in zijn voortuintje te werken. Hij zei al grappend dat hij vermoedde dat we toeristen waren. Zo ontstond een gezellig gesprekje met Louie, Jamaicaan van origine. Hebben we het museum gemist, een gesprekje met een echtelocal was ook leuk.

Morgen staat er een lange rit op het programma. Keystone !

Dag 5 : Estes-Park

Vanmorgen, na de aankoop van onze koelbox en het tanken van ons karretje, zijn we vertrokken naar de Rocky Mountains. Maandag is het hier Labor day, en dus zijn er het hele weekend festiviteiten voorzien. Door alle omleidingen was het niet gemakkelijk om Denver uit te rijden.

Uiteindelijk hebben we tegen de middag onze spullen gedropt in Estes-Park, ons kamp voor vandaag. Vandaar ging het naar het Beaver Meadows visitor center om onze rit te beginnen op de Trail Ridge Road, hoofddoel voor vandaag.

Dit is een scenic route die door de Rocky's slingert en klimt tot ongeveer 4000 meter. Op de vele stopplaatsen heb je een mooi zicht op de veranderende natuur. "Beneden" is alles nog groen. Naarmate je stijgt worden de dennen kleiner en grijzer. Eenmaal boven de 3000 m is er enkel nog gras en rots. Toen we bijna op het hoogste punt waren, zagen we plots een kanjer van een zwarte beer lopen, maar we waren te laat voor een kiekje. Helemaal boven stonden enkele elanden te grazen.

In Estes zelf waren ze al in feeststemming, en dus zijn we in de late namiddag daar de sfeer eens gaan opsnuiven.

Morgen vroeg vertrekken naar Cheyenne. Ze voorspellen 30+...