Rocky Mountains Tour 2017.reismee.nl

Dag 20 : New York

Vanmorgen tijdens het ontbijt, altijd buitenshuis, hebben we toch nog enkele foto's kunnen posten.

Daarna zijn we de voorziene boottocht op de Hudson rivier gaan maken. Kwestie van de skyline ook eens uit een andere hoek te zien, met als einddoel Ellis Island en het Vrijheidsbeeld.

Eenmaal terug aan land, zijn we terug op onze hopper gestapt, om een verkenning te doen van Uptown en Central park. Rond Broadway en Central park waren er festiviteiten aan de gang waardoor het ook op de andere avenues zeer druk was.

Eenmaal in Central park was het alsof New York weg was. Stilte en rust. Ze zaten en lagen hier allemaal op het gras, of fietsten rustig door het park. Je kon je ook per fiets laten rijden voor 3$ / minuut.

'S avonds zijn we als afsluiter nog eens over Broadway gelopen. Zoals altijd bevolkt met de gekste toestanden. Mocht het morgenvroeg lukken, dan posten we nog wat.

Voor ons zit het er op. We hebben weer veel gezien en geleerd. Van de rustige natuurparken en steden tot het knettergekke New York. Morgenmiddag stappen we in Newark op het vliegtuig om terug te vliegen naar ons rustig boerengat Stokrooie.

Wij konden niet altijd posten wat we wilden, maar we hopen dat jullie toch een beetje mee konden genieten van wat wij gezien hebben.

Tot één van de volgende dagen,

Groetjes van ons beiden

Dag 19 : New York

Gisteren lagen we al om 20 Hr in bed. De klok rond geslapen en de batterijen waren weer geladen. Na een stevig ontbijt en weer goedgezind,zijn we er vandaag terug ingevlogen.

We hebben voor de eerste keer een hop on - hop off genomen. Halfweg zijn we er aan devroegere Twin Towers afgestapt, en heeft de benenwagen de rest van de dag het werk moeten doen. Waar ooit de towers stonden zijn twee zwarte "putten" met muren van water. De namen van alle slachtoffers, rondom de put, en een rode roos bij elke jarige (vandaag 2).

Vervolgens hebben we heel Downtown afgestapt via Battery park en Wall street, naar Brooklyn bridge. Ook New York heeft zijn groene plekjes.

Om 16 hr hadden we afspraak met een Nederlandstalige stadsgids. Samen met een ander gezin ging het door de districten SOHO, NOHO, Nolita, little italy en China town, op plaatsen die je zo niet opzoekt. Een heel leuke ervaring, ook omdat de Italianen juist deze week vieringen hebben.

Als toemaatje bracht hij ons naar de rechtbank, waar we een zitting snelrecht konden volgen. Daar lachen ze er niet mee. Op amper 15' was de zaak geklonken en had de dader 6 maanden overheidshotel aan zijn broek.

Het wasondertussen al 19 uur en we moesten nog een 50 tal straten terug Noord om "thuis" te geraken. Tegen dat we er waren, wasde Empire State building al verlicht (in de Italiaanse kleuren), en deden de ogen pijn van de megagrote beeldschermen op Time square. Als Sinatra zong : "... the City that never sleeps.." , wel het moet zoiets zijn.

Foto's kunnen we weer niet posten. We zitten in een hotel van de Trump keten. Peperduur en daar is alles mee gezegd :-(

Dag 18 : New York

Na een bij wijlen hobbelige nacht op het vliegtuig, Rond 6hr30vertrokken richting hotel. Van de rust en kalmte die we de afgelopen weken gewend waren , blijft NIETS meer over. Het verkeer is een heksenketel volgens de wet van de jungle. Stilstaan , toeteren, de weg afsnijden, van links naar rechts schieten. Brussel in het kwadraat !

Daar waar we tot nu overal hadden kunnen inchecken, zelfs als we te vroeg waren, was het nu onverbiddelijk njet. Zo moe als we waren van de slapeloze nacht, zijn we dan maar een deel van Broadway gaan verkennen en gaanshoppen. Het krioelt van het volk, iedereen loopt te bellen, huizengrotelichtreclame, veel lawaai en overal iemand die je wat wil aansmeren. In elke straat staat ook wel iemand met een karretje braadworsten en dergelijke. De brandgeur hangt overal.

Uiteindelijk was tegen 13 uur de spreekwoordelijke pil echt op, en zijn we in de " ballroom" in een zetel gaan zitliggen. Op het voorziene uur naar de kamer voor een kort tukje. Uiteindelijk zijn we toch naar het Rockefeller Center getrokken om vanaf het upperdeck te genieten van een 360° zicht over NY.

Om 20 hr zijn we toch maar in ons bed gekropen....

Dag 17 : Salt Lake City

Vandaag is een iet wat rare dag. We vertrekken naar de Big Apple met een overnachting op het vliegtuig.

Voormiddag zijn we nog wat door downtown SLC gaan wandelen, kwestie van de tijd om te krijgen. Veel is er niet te zien, maar het zonnetje stond weer te blinken, dus binnen zitten was geen optie.

Namiddag ons karretje binnengeleverd. We hebben in totaal 2743 km afgelegd. Nadien is het wachten begonnen .

Zoals we al meer ervaren hebben, Amerikanen spreken je spontaan aan en een gesprek begint.

Zo wist de goed gezette Amerikaansemete vertellen dat tussen 15 en 18 hr de wegen naar SLC een echte hel zijn. Je moet hier opgegroeid zijn om je op dat uur comfortabel te voelen op de weg. Now, dat weten we dan ook weer. Mijn klamme handjes gisteren waren dus niet helemaal onterecht. Gelukkig gaat de tijd snel vooruit metdergelijke gesprekken. Haar zoon was een echte Trump fan. Opletten met je woorden :-)

Ook vandaag heb ik weer gewonnen. Ik moest weer aan de kant. Random check sir ! Rugzak open en iPad en iPhone laten testen op drugs. De rest moest ie niet.

Door airco problemen van onze "sigaar" zijn we in Denver met 20 minuten vertraging vertrokken. Voor ons niet gelaten. Wij hadden tijd, maar verschillende "locals" moesten na de landing in Denver wel sprinten om hun aansluiting te halen.

We hebben in onze wachttijd wel wat afgelachen om de eigenaardigheden van de GPS. Hij neemt alles nogal letterlijk. De eerste keer keken we dan ook verbaasd toen hij zei " sla links af naar Broadway dokter" euh.. Broadway Drv ? Of heel letterlijk 47 "T" "H" straat ipv 47th street.

Nog even en we kunnen boarden voor onze nachtelijke vlucht. Opstijgen om 23hr35 ! Hopelijk valt er toch nog iets te slapen....

Dag 16 : Salt Lake City

Vandaag hebben we de laatste zware rit gedaan. Er lagen 468 kilometertjes voor onze neus richting Salt Lake City. Via highway US-26 gingen we door het gebergte richting Westen. Eens dat achter ons lag zaten we terug in open terrein, en ging het via US-89 South constant bergaf. Het landschap was nu veel groener en heel gevarieerd, hetgeen de rit veel aangenamer maakte dan de rit naar Keystone. Vermits er geen haast was, hielden we regelmatig een stopje voor een "potje" koffie en.... heel relax.

De laatste 30 km voor Salt Lake City werd heteen hel. Constant bergaf aan 7 % en verkeer dat over 4 rijvlakken langs ons doorraasde.Alsof dat nog niet genoeg was, hield de GPS op een cruciaal moment lekker zijn klep, juist op een knooppunt waar 3 interstates samenkwamen. Het moeten zowat 12 rijvakken geweest zijn die samenkwamen en weer splitsten.Om hoorndol van te worden. Met klamme handjes zijn we rond15hr30 toegekomen.

Over Salt Lake City zelf kunnen we kort zijn. Een megagrotestad, punt. Het Tabernakel en zijn park waren mooi en indrukwekkend, maar als het niet was dat we ons karretje hier weer moeten binnenleveren om terug te vliegen, dan stak ik er geen tijd in.

Groot pluspunt ! Zoals steeds na het inchecken, test van het netwerk. Wel, hier hebben we het beste internet ooit gehad. In New York gaan ze straf moeten zijn om dit te kloppen ;-)

Dag 15 : Jackson hole

Hadden we gisteren pech met de geysers, dan was het lot ons vandaag gunstig gezind. Vermits we vandaag maar een korte rit hadden, "maar" 150 km, hadden we wel wat tijd over.Na een ferm ontbijt in het imposante Old Faithfull Inn, uitgecheckt, en toch nog eens terug gaan kijken naar de Old Faithfull Geyser. Bleek dat die rond 9hr30 zou spuiten. Vermits de voorspellingen van deze geyser tot op 10 minuten nauwkeurig zijn, hebben we daarop gewacht. Rond 9hr30 pruttelde het eerste water naar boven en 10 minuten later was het volle bak.

Nadien zijn we via het Grand Teton park naar Jackson gereden. Onderweg weer prachtige panorama's. De omgeving werd weer groener. Meer loofbomen die de eerste herfstkleuren beginnen te krijgen. Het gebergte van Grand Teton is imposant. Hier gaf de GSM terug een eerste teken van leven, en dat hebben we geweten. Piep, piep,piep... blijkbaar werden we al gemist ;-)

Uiteindelijk in Jackson aangekomen, een leuk stadje in western stijl. We hebben er de rest van de dag rondgewandeld.

Morgen eenlaatste lange rit van420 km naar Salt Lake City. Dan gaat ons karretje weer naar zijn eigenaar.

Spijtig genoeg wil het internet hier ook niet mee. De foto's en video's houden jullie te goed.

Dag 14 : Yellowstone

Vandaag verhuizen we naar de Old Faithfull Inn, het Zuidelijk deel van het park. We beginnen in Madison om uiteindelijk te stoppen in onze volgende slaapplaats. Dit deel is het echte Geyser gedeelte.

We hebben ze allemaal gedaan. Te beginnen met Firehole canyon, vervolgens naar Lower Geyser basin, Midway Geyser Basin, Biscuit Geyser basin, Black Sand Basin, om te eindigen in het Upper Geyser Basin.

Parkeren op Het eerste plekje ging nog vlot, maar tegen dat we daar vertrokken was het op de volgende plaatsen behoorlijk schuiven. Ongelooflijk hoe gedisciplineerd ze hier zijn. Iedereen wacht in de rij tot de volgende parkeerplaats vrijkomt. Thuis waren ze al toeterendlangs u af gevlogen.

Het viel ons ook op dat hier veel meer rangers aanwezig waren. Een ranger wist ons te vertellen dat het water van Norris basin zo zuur is, dat jeer niet levend uit komt als je er in valt. En niet te geloven, het gebeurt. Juli en augustus zijn blijkbaar zo druk dat je slechts een 3 tal plaatsen kan aandoen. We waren hier op het juiste moment.

Alles was even indrukwekkend. We hebben veel kokende plassen, pruttelende en grommende Geysersgezien, in alle mogelijke geuren en kleuren. Foto's uitkiezen zal erg worden.

Het moment suprème was echter het Grand Prismatic Spring. Eerst waren we ontgoocheld omdat er veel stoom hing, en het niet tot zijn recht kwam vanop het plateau. Later ontdekten we een trail van ongeveer 4 km die ons boven op een uitkijk bracht. Dit was de max en de inspanning waard.

De dag hebben we afgesloten met Old Faithfull, maar hij had er geen zin in. Buiten wat stoom niks te zien. Het was vermoeiend maar geweldig. Misschien morgen meer geluk voor we vertrekken

Dag 13 : Yellowstone

Jullie zullen het wel gemerkt hebben, maar in natuurparken liggen ze niet wakker van luxe. Internet is er zo eentje....

Vanmorgen wat later wakker dan anders, koud maar met een stralende zon. Blijkbaar was het gisteren een vermoeiende dag.

Vandaag doen we Noordelijk deel tussen Mammoth en Norris. In Mammoth hebben we eerst de Lower terrace gestapt, en vervolgens Upper Terrace loop gereden. Het is een aaneenschakeling van warmwaterbronnen. Het kokende water stijgt door de bodem op en spoelt het gesteente uit. Dit verhard en kleurt door de bacteriën die in dit warm water kunnen leven.

Het was ondertussen al druk geworden, en er moest al goed gekeken worden voor een parkeerplaatsje. Het park is prachtig maar ik denk dat het in juli en augustus een hel moet zijn als het aantal bezoekers op zijn maximum zit.

Vervolgens zijn we naar het Norris Geyser Basin gereden. Eerst hebben we de trail in Back Basin gelopen en aansluitend Porcelain Basin. Beide zijn bezaaid met geysers, kokende plassen en stoomgaten. Ook hier weer bepaald de temperatuur de kleur. Back Basin is nog matig begroeid. Porcelain Basin is een prachtig gekleurde vlakte. Persoonlijk vonden we de laatste de mooiste.

Vermits we nog tijd over hadden, zijn we na de picnic nog doorgereden naar Artist Paintpot. Nog meer geyser en pruttelende modder, maar toch weer anders.

Tijdens het avondeten zagen we plots tussen de huisjes een enorme Eland staan. Uiteindelijk bleken er een 15 rond te lopen. Twee "gezinnen" waarbij de rangers de mensen waarschuwden om voldoende afstand te houden. Zeker van de mannetjes.

Foto en video volgen zodra het kan...